...temperament comes first...!
"The Grand Old Breed"
....Ο ΘΕΟΣ ΚΆΠΟΤΕ ΕΊΠΕ....
"Χρειάζομαι κάποιον αρκετά δυνατό για να τραβήξει μία άμαξα....αλλά αρκετά ευγενικό για να αγαπήσει ένα παιδί....αρκετά έξυπνο για να προστατεύσει τον "αφέντη"του ....και αρκετά παθιασμένο για να αγαπήσει την οικογένειά του..... Κάποιος με τόση αγάπη που μπορεί να ανυψώσει το πνεύμα μίας ραγισμένης καρδιάς."..... έτσι δημιούργησε την "Grand Old Breed'.....το American Staffordshire terrier...την πιο όμορφη ψυχή ανάμεσα σε όλες....
J.Ch. "Blade Prime Touch"
..we have a dog that can talk...today she "whispered" to me...
"Protect us form people who come as "friends"....we can protect our selfs from our enemies"--
"Μια φυλή θα σταθεί όρθια στο χρόνο ή θα πέσει σύμφωνα με τους εκτροφείς της -
Ούτε οι πιστοί της θαυμαστές, ούτε οι κριτές και οι χειριστές της ( Handlers), ούτε οι εκθέτες και σίγουρα ούτε οι "εκπαιδευτές" μπορούν να την κρατήσουν "όρθια"......
.........Γιατί ο εκτροφέας είναι ο μόνος σύνδεσμος μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος: μόνο μέσω αυτού μπορεί η φυλή να μείνει ζωντανή." ---
Peggy Adamson.
"The Grand Old Breed "
...."Το θάρρος του είναι παροιμιώδες"...
Όπως ξεκάθαρα αναφέρεται στο στάνταρ της φυλής...
Άρα το ιδανικό δείγμα της φυλής μας θα πρέπει πάντα να επιδεικνύει θάρρος και αυτοπεποίθηση.Δεν θα πρέπει να υπάρχει κανένας απολύτως συμβιβασμός σε αυτό για τον χαρακτήρα του American Staffordshire terrier.
Το ιδανικό δείγμα λοιπόν θα πρέπει πάντα να έχει θάρρος και να είναι ιδιαίτερα φιλικό προς τους ανθρώπους.
Δεν θα πρέπει να δεχτούμε σε καμία περίπτωση ένα American Staffordshire terrier που είναι επιθετικό απέναντι στον άνθρωπο.. απειλητικό... ή "ντροπαλό". Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά είναι εντελώς λάθος και αδικαιολόγητα.
"Η φυσιολογική εντύπωση του American Staffordshire terrier"
Θα πρέπει να σου δημιουργήσει την εντύπωση ενός πολύ δυνατού σκύλου σε σχέση με το μέγεθός του. Είναι μεσαίου μεγέθους σκύλος.. όχι μεγαλόσωμο. Η φυσική δύναμη που κατέχει είναι τεράστια σε σχέση με τις διαστάσεις του. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι μεγάλο σε μέγεθος ή βαρύ σε κιλά.
Είναι ένα σκυλί με πολύ καλή σωματική δομή... μυώδες.. αλλά ευκίνητο και με "χάρη".
Το σωστό δείγμα θα φαίνεται ισορροπημένο σε όλους τους τομείς...με αυξημένη μυϊκή μάζα.... αλλά όχι με "conditioning" σκύλου agility. Τα λεγόμενα αυτά, είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να περιμένουμε από ένα "νορμάλ" δείγμα American Staffordshire terrier.... χωρίς όμως να υπάρχει υπερβολή σε τίποτα.
Η "ισορροπία" δύναμης και ευκινησίας,θα πρέπει ΠΆΝΤΑ να λαμβάνεται υπόψη.
Θα πρέπει να είναι "στιβαρό" , χωρίς μακριά πόδια...και η "γραμμή" του να μην θυμίζει σκύλο αγώνων ταχύτητας. Δεν είναι σκύλος αγώνων ταχύτητας με μακριά πόδια και ελαφρύ σώμα.
Για να γίνω περισσότερο κατανοητός...αν ήταν αθλητής θα ήταν στο τρίαθλο ή στο δέκαθλο...και όχι στο bodybuilding η στην άρση βαρών.
Κλείνοντας....η ιστορία τών American Staffordshire terrier δημιούργησε ένα ζώο με απόλυτη ισορροπία μεταξύ δύναμης και ευκινησίας.. και με πολύ έξυπνο μυαλό ώστε να μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτές τις αρετές
Αυτή η ισορροπία θα πρέπει ΠΆΝΤΑ να λαμβάνεται υπόψη....
...και όπως λέγανε οι πρωτοπόροι της ράτσας:
..."share your knowledge...is the only way to achieve immortality in the breed"
Στην φωτογραφία:
"BLADE PRIME TOUCH" 49cm 30kg.
"Η ΚΊΝΗΣΗ ΤΟΥ Amstaf ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ"
Του Paco Zanoia.
" Αισθάνομαι υποχρεωμένος να γράψω για να λύσω το αυξανόμενο πρόβλημα στους στίβους των dog show στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο...
Στην πραγματικότητα, όπως λίγοι από εμάς γνωρίζουμε, ο "τύπος" και η "ισορροπία" είναι μεγάλης σημασίας και το "μέγεθος" πρέπει να διατηρείται σε συνάρτηση με το Standard, και "ο τρόπος που παρουσιάζετε ο σκύλος έχει κάποια σημασία", αλλά η πραγματική δοκιμασία για το Am Staf είναι - η "σωστή κίνηση Terrier".
Ο Γερμανικός ποιμενικός είναι μια άλλη ράτσα . .
Είμαι σε αυτή τη φυλή όλη μου τη ζωή και είχα τη χαρά να γνωρίσω και να ακούσω μερικούς από τους σπουδαίους εκτροφείς σε όλο τον κόσμο όπως οι Clifford Ormsby, Hendrix Harper, Dick Pascoe, Fred Sindelar, Bill Peterson - για να αναφέρουμε μόνο μερικούς.
Η γνώμη αυτών... και πολλών άλλων μεγάλων ήταν πάντα η ίδια, είναι αυτή που γράφτηκε παραπάνω.
Επομένως εναντιωνόμαστε στο λάθος μονοπάτι που ακολουθούν τα τελευταία χρόνια οι νέοι κριτές και εκτροφείς: "Σήμερα, η κίνηση των περισσότερων από τους νικητές της έκθεσης σκύλων με Am Staf είναι εντελώς λάθος!"
ΑΣ ΕΠΙΣΤΡΈΨΟΥΜΕ ΣΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΤΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΟΠΩΣ ΓΡΆΦΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΎΣ ΕΙΔΙΚΟΎΣ ΕΚΤΡΟΦΕΊΣ AM STAF . ...
.....Αφήστε τους αδαείς και τους "πολιτικάντηδες" να φύγουν από τον κόσμο των σκύλων και να ξεχάσουμε όλη αυτή την "υπερβολή" πριν να είναι αργά, γιατί ποτέ δεν είναι αργά να σώσουμε
την "The Grand Old Breed".
P.Zanoia.
" Ο 'τύπος' στον σκύλο αλλάζει, όταν ένα εμφανές λάθος γίνεται τόσο σύνηθες.... και τόσο κοινό....που αναπόφευκτα μετατρέπεται και γίνεται αποδεκτό σαν μορφολογική 'αρετη'"....
Κάποιοι λένε ότι η εποχή των "μεγάλων" εκτροφείων είναι πλέον παρελθόν.... παρόλα αυτά, υπάρχουν εκτροφείς και σήμερα που εκτρέφουν ποιοτικά ,με σωστά σκυλιά, με έναν μικρό αριθμό σκύλων στην κατοχή τους.
Αυτοί οι εκτροφείς συνεχίζουν να είναι πιστοί στο "στάνταρ" των American Staffordshire terrier .... αλλά χάνουν συχνά σε εκθέσεις μορφολογίας ,όταν τους αξιολογούν κριτές πού στην μικρή χρονικά εμπειρία τους στο "σπορ" , δεν γνωρίζουν και δεν έχουν δεί ποτέ τους μορφολογικά "θρύλους" της φυλής...
Αλλά και να έχουν δει όλους αυτούς τους "θρύλους" της φυλής....δεν έχουν το κουράγιο να τούς επιλέξουν σαν νικητές, όταν εισέρχονται στο "ρινγκ".
"Μήν αποφεύγουμε το "στάνταρ" της φυλής...μην κλείνουμε τα μάτια μας σε αυτό που ξεκάθαρα γράφτηκε το 1936.... είναι ο μόνος τρόπος να φέρουμε το American Staffordshire terrier εκεί που δικαιωματικά ανοίκει...στην κορυφή"
Baby BIS.Grand Ch "Aurelia Prime Touch"
"Σήμερα το American Staffordshire terrier έχει αναδειχθεί από το "μαχητικό" του υπόβαθρο ως ένα από τα καλύτερα από όλα τα σκυλιά.
Είναι περήφανο και με μεγάλη αντοχή, συνδυάζει τη δύναμη με τη χάρη και την ευκινησία, διακρίνεται για την εξυπνάδα του και είναι πάντα σε εγρήγορση και το θάρρος του δεν το ξεπερνά κανένα άλλο Ζώο στη γη.
Είναι εξαιρετικά επιδεκτικός στην εκπαίδευση και την πειθαρχία και προσαρμόζεται σχεδόν σε οποιεσδήποτε συνθήκες.
Είναι εξαιρετικά ευγενικός με τα παιδιά, πολύ πιστός και στοργικός και ένας υπέροχος φύλακας."
(Ανατύπωση από το 1978 Staffordshire Club of American Year Book)
Στην φωτογραφία:
Speciality Winner. Multi J.Ch
"MIRA ALMA APPLE OF MY EYE"
"Δεν υπάρχει όριο στο 'χειρότερο'..."
Αναφέρει ο συνάδελφος Ιατρός και θρύλος στην εκτροφή American Staffordshire terrier στην Αμερική
"Dr. R.Pascoe"
White Rocks Kennel.
«Κανείς το 1936 δεν μπορούσε να προβλέψει την αύξηση του σωματικού βάρους που συνέβη σε αυτή τη φυλή τα τελευταία 60 χρόνια.
Οποιοσδήποτε ισχυρισμός ότι αυτή η αύξηση στο βάρος μπορεί με οποιονδήποτε τρόπο να συσχετιστεί με τη σωστή λειτουργία του Amstaf ..διαψεύδεται εύκολα.
Αυτό είναι απλώς ένα φαινόμενο των "dog show", το οποίο εμείς, ως εκτροφείς, πρέπει κάποια στιγμή να αντιμετωπίσουμε.
Για παράδειγμα, τα αρσενικά το 1940 ήταν σε ύψος μεταξύ 46 με 48,5 στον ώμο και ζύγιζαν 23 με 25 κιλά.
Τώρα βλέπουμε συχνά κορυφαίους νικητές στα σόου να έχουν διαστάσεις 51 με 58 εκατοστά ύψος και ζυγίζουν, σε ορισμένες περιπτώσεις, πάνω από 36,5 κιλά.
Τα αρσενικά στο βιβλίο που έγραψε ο Cliff Ormsby το 1956 ήταν κατά μέσο όρο 26,5 κιλά .
Ε ίκοσι χρόνια αργότερα, τα σκυλιά στο βιβλίο μου The American Staffordshire Terrier είχαν κατά μέσο όρο 30,5 κιλά».
-- Dr . R. Pascoe, 1997 —
"CH Colby's Primo"
Εξιστορεί ο Paco Zanoia.....
Ο "Θρύλος" ο "Μύθος"..... και η "Αλήθεια".
Ο "Primo" που εκτράφηκε από τον Louis Colby γεννήθηκε στις 29 Μαΐου του 1935.
Αυτό θα έκανε τον "Primo" σχεδόν ακριβώς ενός έτους την ημέρα που το Πρότυπο υιοθετήθηκε από την STCA στις 23 Μαΐου 1936.
Ο κ. Wilfred T. "Bill" Brandon μίλησε πολλές φορές με τον φίλο μου Bill Peterson αν τον ενέπνευσε ή όχι αυτός ο σκύλος του Colby για το στάνταρ.... ή αν έγραψε το πρότυπο του American Staffordshire Terrier χρησιμοποιώντας το "UKC APBT" Standard και το "Staffordshire Bull Terrier" Standard από την Αγγλία....
.....αλλά ο Bill δεν τον θυμάται να λέει τίποτα για τον "Primo".
Αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι πολλοί άλλοι είπαν ότι χρησιμοποίησαν επίσης το πρότυπο του American Bull Terrier Club of Clay Center, του Κάνσας .....και άλλοι είπαν ότι χρησιμοποίησε επίσης ένα διάσημο διπλής εγγραφής σκύλο "UKC/ADBA" American Pit Bull Terrier που ονομάζεται Colby's Primo ως μοντέλο για το Standard.
Η "AKC" ενέκρινε το Πρότυπο στις 9 Ιουνίου 1936. Προσωπικά μπορώ να πιστέψω μόνο όσους γνωρίζω και που είχαν προσωπικά την ευκαιρία να ρωτήσουν απευθείας τον κ. Μπράντον.
Η ίδια επιβεβαίωση, ως προς αυτό, μου δόθηκε το 2001 κατά τη διάρκεια ενός δείπνου στο Τέξας στο σπίτι του Dick Pascoe από τον Γουέιν Μπράουν να μου λέει ότι «θυμάται ότι ο Μπράντον του είπε ότι χρησιμοποιεί τα Πρότυπα SBT και UKC, αλλά δεν τον θυμάται να λέει τίποτα για τον σκύλο με το όνομα "Primo"....
Paco Zanoia.
"Knowledge is gold"
Στην φωτογραφία Champion "Colby's Primo"
"Δεν υπάρχει απολύτως ΚΑΜΙΑ "ομάδα", "κλάμπ", ή οποιαδήποτε άλλη συντονισμένη προσπάθεια, που μπορεί να καθοδηγήσει ή να προωθήσει την προσπάθεια αναπαραγωγής σκύλων που αντιπροσωπεύουν πραγματικά αυτό που "προστάζει" το Πρότυπο της φυλής μας.
Οι εκθέσεις σκύλων,κατάσυνέπεια,αποφασίζουν τις "τάσεις" τις μόδας....και πάντα τελικά "καταστρέφουν" τον αρχικό σκοπό της ράτσας αλλά και τον σωματικό και ψυχικό τύπο που είναι απαραίτητος για να τον εκτελέσει.
- W. F. "Bill" Pet…
...."3 τύποι... μια ράτσα...."
"The Grand Old Breed"
"Κάθε φυλή έχει μόνο έναν "σωστό τύπο", το τυπικό Am Staf είναι αυτό που ταιριάζει περισσότερο με τα δεσμευτικά χαρακτηριστικά της φυλής.
Ο "τύπος" είναι ακριβώς αυτό που χωρίζει μια ράτσα σκύλου από μια άλλη.
Σε όλες τις φυλές υπάρχουν μικρές διαφορές σε μέγεθος, έκφραση, και κομψότητα. Αυτές οι διαφορές μπορούν να εντοπιστούν στις "οικογενειακές" ιδιαιτερότητες που καθορίζουν τις διαφορές στη γραμμή, αλλά όχι στον τύπο.
Για το λόγο αυτό, κάθε εκτροφέας μπορεί να προσπαθήσει να επιλέξει ένα Am Staf που αντιστοιχεί στην ιδανική ερμηνεία του μεγέθους, της ουσίας και της έκφρασης , με την προϋπόθεση ότι αυτός ο σκύλος αντιστοιχεί στους "κανόνες" του Τυπικού, θα είναι μέσα στο "τυπικό"της ράτσας... ακόμη και αν θα είναι ελαφρώς διαφορετικό από το ιδανικό Am Staf ενός άλλου εκτροφέα.
Ο πιο σίγουρος τρόπος για να χάσετε "σε τύπο". είναι μέσω της άγνοιας του "στάνταρ" των Amstaf, ενώ ένα άλλο είναι να υπερεκτιμήσουμε ένα χαρακτηριστικό σε βάρος των υπολοίπων.
Το American Staffordshire Terrier είναι ένας συνδυασμός Bulldog και Terrier που δημιουργήθηκε σκόπιμα για μια συγκεκριμένη εργασία και ακόμη και σήμερα τα ίχνη των δύο "τύπων" από τα οποία προέρχεται πρέπει να είναι σαφή.
Το Am Staf δεν πρέπει να φαίνεται ότι είναι μια συλλογή πολλών τύπων και εναπόκειται στον κριτή των show να υποδείξει το σκυλί που αντιπροσωπεύει καλύτερα τη φυλή, χωρίς να ενθαρρύνει υπερβολές στον "τύπο".
Τα καλά ισορροπημένα, τυπικά δείγματα της φυλής, μπορούν να έχουν τρία διαφορετικά σύνολα χαρακτηριστικών.
Το ένα είναι αυτό που οι Αμερικανοί αποκαλούν "Bully Type", με βαριά οστά και μεγαλύτερη μυϊκή μάζα από τους άλλους τύπους. Είναι πιο κοντά στους προγόνους του μπουλντόγκ και αρσενικά και θηλυκά μπορούν να έχουν αυτόν τον τύπο. Το «Bully Type» δεν πρέπει να προτιμάται έναντι των άλλων δύο τύπων, καθώς αυτά τα δείγματα μπορεί να μεταδώσουν υπερβολικά χαρακτηριστικά τύπου μολοσοειδούς στους απογόνους τους, τα οποία θα μπορούσαν να τους κάνουν να χάσουν την κομψότητα και την ευκινησία της επιρροής του τεριέ.
Ένας άλλος τύπος ονομάζεται "Moderate type" και είναι το απόλυτα ισορροπημένο σύνολο χαρακτηριστικών Bulldog και Terrier. Από το μπουλντόγκ έχουν κληρονομηθεί η δύναμη και το ισχυρό μυϊκό σώμα, ενώ από το τεριέ προέρχεται η κομψότητα και η ευκινησία.
Μεταξύ των τριών τύπων, αν ποτέ προτιμάται ένας, σίγουρα θα είναι αυτός του "Moderate type".
Ο τρίτος τύπος ονομάζεται "Terrier type". Έχει κληρονομήσει περισσότερα χαρακτηριστικά από τους προγόνους του τεριέ, επομένως φαίνεται γρήγορος, ευκίνητος, νευρικός. μερικές φορές επίσης είναι ελαφρύ, με λιγότερο ισχυρά οστά και λιγότερη μυϊκή μάζα. Συχνά αυτός ο τύπος είναι πολύ ευκίνητος και κομψός, αλλά δεν πρέπει να προτιμάται από τους άλλους, καθώς οι απόγονοί του θα μπορούσαν εύκολα να πέσουν σε έναν τύπο υπερβολικά ελαφρύ και μακριά από το ιδανικό του προτύπου.
Συνεπώς, ο κριτής στα show πρέπει να προτιμήσει μεταξύ των Amstaf που παρουσιάζονται... εκείνα που εμφανίζουν έναν "moderate type" "μέτριο τύπο", ο οποίος συνδυάζει τόσο τα χαρακτηριστικά του μπουλντόγκ όσο και του τεριέ χωρίς να υπερισχύει σε κανένα από τα δύο.
Θα είναι επομένως" powerful but agile and elegant". ("ισχυρό αλλά ευκίνητο και κομψό") όπως ξεκάθαρα αναφέρει το πρότυπο της φυλής.
Παραμένει σαφές όμως ότι και οι τρεις τύποι είναι ΣΩΣΤΟΊ και ΜΈΣΑ ΣΤΟ ΣΤΆΝΤΑΡ!
"Paco Zanoia".
"American Staffordshire terrier"
The greatest animal of all.
" Στην αρχή.... όλα ήταν ένα. Η ιστορία όμως είχε άλλα σχέδια..."
"Υπάρχουν στιγμές που στο βωμό της "ιδεολογίας", οικογένειες χωρίζουν.
Όπως σε κάθε εμφύλιο πόλεμο αδέρφια πολεμούν αδέρφια... όπως το τοίχος του Βερολίνου χώρισε οικογένειες... έτσι και στον κόσμο των σκύλων περίπου εκατό χρόνια πριν, υπήρξε ένας "φιλοσοφικός" διαχωρισμός ανάμεσα στο μαχητικό σκύλο American Pit bull terrier και τον αδερφό του που αργότερα ονομάστηκε American Staffordshire terrier.
Ας μήν κρυβόμαστε..το Pit bull δημιουργήθηκε να είναι μαχητικό ...και μάλιστα πολύ καλό σε αυτό.
Στην Αγγλία μετά το 1835 , όταν το να βάζεις για δόλωμα διαφορά ζώα, όπως για παράδειγμα δεμένη αρκούδα, απαγορεύτηκε βάση νόμου..το αιματηρό αυτό σπορ μεταπήδησε σε παράνομες κυνομαχιες,που ήταν λιγότερο ορατές . Με λίγα λόγια λοιπόν εφόσον πλέον δεν μπορεί ένα σκύλος να επιτεθεί σε μια αρκούδα δεμένη σε αλυσίδα... χρειάζονται ένα σκύλο που να έχει αντοχή και ευλυγισία. Bulldog διασταυρώθηκαν με Terrier ώστε να μπορούν να έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά.
"Αν και φαίνεται αντιφατικό...τα σκυλιά που εκτρέφονταν για μάχη με σκύλο ίδιας ράτσας, ήταν ιδιαιτέρως φιλικά στον άνθρωπο. Έπρεπε να είναι .. ώστε η διεξαγωγή αυτών των "ακριβών" αγώνων να γίνεται ομαλά. Σύμφωνα με τους άγραφους κανόνες του αιματηρού σπορ... όποιο σκυλί δάγκωνε άνθρωπο την στιγμή της μάχης ...το σκότωναν.
..... μερικές δεκαετίες αργότερα αυτά τα σκυλιά "Bull and Terriers" έφτασαν στην Αμερική. Συνέχισαν τις μάχες ... αλλά ο χαρακτήρας τους και η αφοσίωση τους τα έκανε μια ιδανική επιλογή σκύλου φύλακα .. εργασίας...κτλ κτλ.
Τελικά ο AKC( American Kennel club) δέχτηκε αυτή την ράτσα σκύλων στους καταλόγους της?
Καθώς το Pit bull γινόταν ολοένα και περισσότερο δημοφιλές... τόσο και η επιθυμία των ιδιοκτητών να αναγνωρίσουν την ράτσα στον AKC αυξανόταν. Αλλά ο AKC δεν ήθελε να έχει σχέση με την κακή φήμη των κυνομαχιων του Pit bull ...και στα τέλη του 1800 αρνήθηκε την αναγνώριση του Pit bull.
Όλα αυτά όμως μέχρι το 1935, δεκαετίες μετά, όπου μία νομοθεσία ενάντια στις κυνομαχιες στην Αγγλία, έφερε εκεί την αναγνώριση του Staffordshire Bull Terrier ανοίγοντας το δρόμο και στην Αμερική ένα χρόνο μετά το 1936 , για την αναγνώριση συγκεκριμένου αριθμού σκύλων Pit bull , από την AKC. Αφού βέβαια υπήρχε διαβεβαίωση ότι αυτά τα συγκεκριμένα σκυλιά δεν θα χρησιμοποιηθούν σε κυνομαχιες
Η AKC έλαβε υπόψη πολλές ονομασίες ώστε να αλλάξει το όνομα Pit bull .. ανάμεσα σε αυτές ήταν "American Bull Terrier" και "Yankee Terrier" .. αλλά κατέληξαν στο " Staffordshire terrier" .
Το όνομα αυτό παρέμεινε μέχρι το 1972, όταν ο AKC αποφάσισε την αναγνώριση του "Staffordshire BULL Terrier" της Αγγλίας ... για να υπάρχει διαφορά πρόσθεσαν την λέξη "American" μπροστά από το "Staffordshire terrier".
"American Staffordshire terrier vs American Pit bull terrier ."
Όταν τα πρώτα 50( για την ακρίβεια ήταν 66) Pit bull αναγνωρίστηκαν από την AKC ... έγιναν American Staffordshire terrier... όπου για πάντα διαχώρισαν τον εαυτό τους από τα σκυλιά που ονομάζονταν American Pit bull terrier.
Ο "διαχωρισμός" όμως δεν ολοκληρώθηκε εντελώς... παρόλα αυτά κάποιοι όμιλοι στην Αμερική όπως η UKC, ακόμα θεωρούν ότι τα American Staffordshire terrier είναι μέλη της οικογένειας και τα εγγράφουν στους καταλόγους τους ως Pit bull .
Αλλά το 1972 η AKC έκλεισε τις εγγραφές της για αναγνώριση pit bull ως American Staffordshire terrier. . πράγμα που σημαίνει ότι μόνο σκυλιά που οι γονείς τούς είναι αναγνωρισμένα American Staffordshire terrier είναι "μέλη της οικογένειας".
Με λίγα λόγια... όλα τα American Staffordshire terrier "τεχνικά" μπορούν να ονομάζονται Pit bull.... αλλά όχι όλα τα Pit bull να ονομάζονται American Staffordshire terrier.!
Το "American Staffordshire terrier σήμερα!
Σήμερα λοιπόν σχεδόν έναν αιώνα μετά... γενικά μιλώντας ,οι δύο ράτσες δείχνουν πολύ διαφορετικές, πράγμα που δεν είναι σύμπτωση. Η αιτία είναι ότι τα Pit bull εκτρέφονταν για μια "άπιαστη" αρετή..."gameness ή την άρνηση να τα παρατήσουν ακόμα και κάτω από τον μεγαλύτερο πόνο...οι εκτροφείς τους δεν έδιναν πρωταρχική σημασία στην εμφάνιση .. ακόμα και σήμερα τα pit bull έχουν διάφορα μεγέθη και καλούπια....
Στον αντίποδα τα American Staffordshire terrier δεν είχαν τις απαιτήσεις για μάχη για την εξέλιξη τους. . αντίθετα οι εκτροφείς τους εστιάζουν στην ομοιομορφία της εμφάνισης και στην υγεία του σώματος και του μυαλού....
Υπάρχει όμως πάντα κάτι στο American Staffordshire terrier που αρνείται να εγκαταλείψει από το μαχητικό παρελθόν του ....την υπέρτατη αγάπη για τον άνθρωπο.... τον άνθρωπο που τον εισήγαγε στο λάκκο μάχης.. και στην συνέχεια τον έσωσε από αυτόν ......
"The Grand Old Breed"
Στην φωτογραφία:
"X-Pert Brindle Rocky"
"Am Staf"... πάντα με ένα "f"
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο P.Z .....
...."Είμαι περήφανος που μπορώ από την αρχή να γράφω σωστά το σύντομο όνομα της φυλής.
Απολαύστε αυτή τη γρήγορη σημείωση από τον καλό μου φίλο Richard Pascoe:
«Έχει γίνει μόδα να γράφεις "Staf"με δύο "F" στο τέλος. Είναι ενδιαφέρον ότι στο χρονολόγιο της φυλής του 1940 και 1941, στο βιβλίο του Cliff Ormsby, στο βιβλίο μου, στο βιβλίο της Jackie Frazier, στο βιβλίο του Wayne Brown και σε πολυάριθμα άρθρα, στο βιβλίο του Franz Diaz και του Peter Mark, και στα βιβλία και επανεκδόσεις του Paco Zanoia, το "Staf" γράφεται πάντα με ένα F."....
The Grand Old Breed.
....το 1770 στην Σκωτία υπήρχαν κάποια σκυλιά "Bull& Terrier" που ονομάζονταν "Blue Paul".... και ο θρύλος λέει ότι ήταν τα αγαπημένα σκυλιά του πειρατή "Paul Jones",που του άρεσε το μπλέ χρώμα και γενικότερα ο τύπος των σκύλων αυτών..... γυρίζοντας από μία πειρατική επιδρομή του.... άφησε κάποια δείγματα από τα μπλέ αυτά σκυλιά στην Σκωτία συγκεκριμένα στην πόλη Kirkeudbrihut.
Τα μπλε αυτά σκυλιά αναφέρονται τότε ότι ήταν ανίκητα στις σκυλομαχιες..... ονομάζονταν "Blue Paul" λόγο του μπλέ γκρι χρώματος.
Σήμερα αυτή η μπλέ ποικιλία σκύλων στην Σκωτία έχει αφανιστεί.... αλλά επιβίωσε σε μερικά δείγματα του σημερινού American Staffordshire terrier....το οποίο και είναι φυσικά απόγονος εκείνων των παλιών Σκωτσέζικων μπλέ σκύλων...
"Knowledge is the only way to reach the truth about the "The Grand Old Breed"......the "All American Dog"
"Προσπαθώντας να δημιουργήσουμε το τέλειο δείγμα της φυλής"
Ο "τύπος" και η "ισορροπία" της φυλής είναι υψίστης σημασίας!..... γι'αυτό το λόγο το "μέγεθος" του American Staffordshire terrier θα πρέπει να είναι πιστό ως προς αυτό που "προστάζει" το πρότυπο.
Ας γυρίσουμε λοιπόν στα βασικά σε ότι αφορά το "μέγεθος" την "ισορροπία" την "κίνηση" και το "ταπεραμεντο"... όπως γράφτηκαν από τους παλιούς και πρωτοπόρους εκτροφείς.
Αφήστε τους αδαείς και τους πολιτικάντηδες έξω από τον χώρο των American Staffordshire terrier.... και ας ξεχάσουμε όλη αυτήν την "υπερβολή" στην ράτσα... πριν να είναι αργά.
Γιατί δεν είναι ποτέ αργά να "σώσουμε" το πραγματικό American Staffordshire terrier...η αλλιώς "The Grand Old Breed".
"Paco Zanoia"
"Η κατανόηση της κληρονομιάς ....των ριζών ...και της καταγωγής των American Staffordshire terrier είναι το σημαντικότερο κομμάτι για το μέλλον της φυλής....."
Η πραγματική δύναμη κρύβεται στις "ρίζες"... και όχι στα "κλαδιά"....
....ας μείνουμε λοιπόν πιστοί στο "στάνταρ" όπως αυτό γράφτηκε το 1936... είναι ο μόνος τρόπος να κρατήσουμε ανέπαφες τις "ρίζες" της σπουδαιότερης φυλής στον κόσμο...
Multi.Champion "AURELIA PRIME TOUCH"
..9 μηνών στην φωτογραφία
.. όπως ορίζεται από το στάνταρ....
"Το American Staffordshire terrier θα πρέπει να σου δίνει την εντύπωση ότι είναι ένας σκύλος με τεράστια δύναμη για το μέγεθός του"....
... και όπως είπε και ο θρύλος τής φυλής "Clifford Ormsby" ...το American Staffordshire terrier είναι αρκετός σε μέγεθος σκύλος για όλους....
Στην φωτογραφία:
"Estrella's Black Bear"
.... γράφει ο P.Zanoia...
"F L A S H Y"(Φανταχτερό)
Ο "εκθεσιακός σκύλος" που βλέπουμε γενικά στα "σόου" δεν είναι ο σωστός τύπος για τη φυλή μας... όπως επίσης είναι λάθος και η επιμονή στην επιβράβευση, την αναπαραγωγή και τον χειρισμό του "φανταχτερού", ενός σκύλου με χαρακτηριστικά που είναι αντίθετα με το Πρότυπο της φυλής μας, βάση του AKC (American Kennel club).
Η επίπεδη ραχη, η απουσία "κρούπ", η ψηλή βάση της ουράς, οι υπεργωνίες στα πίσω πόδια, οι ίσιοι ώμοι και τα κεφάλια τύπου Μαστίφ, έχουν οδηγήσει στην καταστροφή της επιλογής των Am Stafs.
Αυτοί οι σκύλοι με αυτά τα φαινοτυπικά χαρακτηριστικά είναι λανθασμένοι και η συνέχιση της βράβευσης και της εκτροφής τους με αυτά τα σοβαρά ελαττώματα... σε μόλις δέκα χρόνια οδήγησε στην καταστροφή του American Staffordshire terrier σε ολόκληρο τον κόσμο.
Προσθέστε σε όλα αυτά και το "ιπτάμενο τρότ" δηλαδή οι χειριστές να "τρέχουν" μέσα στο "στίβο"(δεν είναι σωστό για το Am Staf)... και τις κακές ιδιοσυγκρασίες (σκύλοι που δαγκώνουν τον άνθρωπο): η ράτσα μας τελείωσε!
Με αυτήν την ανάρτηση, αγαπητοί μου εκτροφείς-κριτές-χειριστές-πωλητές που εκτρέφουν, κρίνουν, παρουσιάζουν, πουλάνε αυτά τα λάθος Am Stafs σε όλο τον κόσμο: Θέλω απλώς όλοι εσείς να ξέρετε ότι δεν είστε φίλοι μου στη φυλή των Amstaf, δεν ήσασταν.... και δεν θα είστε ποτέ. Ντροπή σας!!
" Paco Zanoia "
Ο κ. Wilfred T. "Bill" Brandon αξίζει το μεγαλύτερο μέρος της "δόξας για το American Staffordshire Terrier, πετυχαίνοντας την αναγνώριση της φυλής το 1936 από την A.K.C (American Kennel club)
. . Ήταν ο κύριος "παίκτης" στη δημιουργία του προτύπου της φυλής.
....Ευχαριστούμε κύριε Brandon
....Ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε κάτι... είναι η γνώση....
American Staffordshire terrier.
"The Grand Old Breed"
Το 1994 στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης συναντήθηκε ο Paco Zanoia (De Paco XZ Kennel) με έναν από τους ιδρυτές της φυλής, τον Clifford Ormsby, και τη σύζυγό του Alberta ("X-pert Kennels" ιδρύθηκε το 1930)...σε συνέντευξη του ο Zanoia δήλωσε τα εξής....
"Θα είμαι αιώνια ευγνώμων σε αυτό το ζευγάρι - και οι δύο σχεδόν ενενήντα ετών εκείνη την εποχή (απεβίωσαν το 1996 και το 2001, αντίστοιχα) - που με δίδαξαν για το πνεύμα της φυλής των AmStaf.
Θυμάμαι τι του άρεσε να λέει ο Cliff στους εκτροφείς που τον επισκέφτηκαν:
«Αν θέλετε να γίνετε εκτροφέας, ενεργήστε ως εκτροφέας».
Και σε σχέση με το "Πραγματικό American Staffordshire terrier", θα έλεγε:
"Μόλις έχετε το σωστό κεφάλι, ακολουθούν όλα τα υπόλοιπα".
......... και η "Alberta" - η κ. Ormsby, η πρώτη εκτροφέας - κριτής της φυλής, πρόσθετε πάντα ότι:
"Οι λευκές πατούσες..είναι οι 'σφιχτές' πατουσες".
We must always respect the greatest dog of all times.....
"The Grand Old Breed"
Prime Selection.
Junior Champion GR.
"BLADE PRIME TOUCH"
...Το επίσημο στάνταρ της φυλής, όπως ξεκάθαρα αναφέρει (10 Ιουνίου 1936)...
"Δείνει την εντύπωση ενός πολύ δυνατού σκύλου σε σύγκριση με το μέγεθος, μυώδης αλλά ευκίνητος και με "χάρη".....σε πλήρη αντίληψη του περιβάλλοντος....φουλ ταπεραμεντο,σε εγρήγορση, χαρούμενο και ψυχικά σταθερό"
alligraphy. Use it to emphasize small sections of text in paragraphs.
"PIT BULL/AMSTAFF ΜΙΑ ΡΆΤΣΑ, ΤΡΊΑ ΣΤΆΝΤΑΡ"! (ADBA-UKC-AKC): "The Grand Old Breed"
"Τα American Staffordshire terrier δεν "άλλαξαν"απλά,στα περίπου 80 χρόνια εκτροφής σε σύγκριση με τα Pit bull.
Σήμερα ακόμη, μέσα στην ράτσα των Amstaff , υπάρχουν ας πούμε κάποιες "παράλληλες ράτσες" που αν και έχουν αναγνωρισμένα πεντιγκρι της "AKC" ή της "FCI" σαν καθαρόαιμα American Staffordshire terrier,στην όψη όμως καθώς και στον χαρακτήρα δίνουν μια πολύ κακή και λάθος ερμηνεία του "στάνταρ" της ράτσας.
Όσοι όμως εκτροφείς εκτρέφουν σωστά δείγματα Pit Bull ή American Staffordshire terrier, γνωρίζουν καλά ότι η έκφραση "The Grand Old Breed" αναφέρεται σε μια μεγάλη οικογένεια τών "Terrier"... μέσα στην οποία είναι πολύ σημαντικότερο το "ταμπεραμέντο" σε συνδυασμό με την "απροθυμία" των σκύλων μας να επιτεθούν και να δαγκώνουν τον άνθρωπο...από όλες τις νίκες στα σόου
Όσο για το μέλλον ... πιστεύω ότι τα σωστά Pit bull και American Staffordshire terrier...θα είναι μια από τις ελάχιστες ράτσες που θα αντισταθούν... στην σημερινή επιμονή τών ανθρώπων και της "μόδας" για την καταστροφή της φυλής και του προτύπου...." --- R.Paco Zanoia.
Στη φωτογραφία η απάντηση του τότε προέδρου του κλάμπ American Staffordshire terrier "Brandon".....για την θετική φυσικά αναγνώριση σκύλων Pit Bull του κυρίου "Colby"(εκτροφέα Pit Bull)..... ως American Staffordshire terrier πλέων......
...... Ιανουάριος 29..1943.
Στο κάτω μέρος της σελίδας...."The Grand Old Breed"
"Ο σκοπός τών Dog show"
"Ο πρωταρχικός στόχος των dog show , ήταν να σου δίνουν την δυνατότητα να επιλέξεις το καλύτερο "δείγμα" της φυλής για να το χρησιμοποιήσει κάποιος στην εκτροφή του με σκοπό την διατήρηση και βελτίωση της εκάστοτε ράτσας.
Αυτό μπορεί ακόμα να επιτευχθεί με το να μαθαίνεις το "στάνταρ" της φυλής και να χρησιμοποιείς την ευκαιρία να βλέπεις πολλά σκυλιά με το να βρίσκεσαι σε ένα dog show.... εκεί θα πρέπει όμως ΕΣΎ ο ίδιος να βρεις τα καλύτερα δείγματα της φυλής.
Δυστυχώς πλέον τα show συνεισφέρουν στον "αποπροσανατολισμό" στην ράτσα... αφού οι περισσότεροι κάνουν εκτροφή με τους "νικητές".....το "dog show" τελικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτό που λέει.."ένα show".
Η "A.K.C και η F.C.I δεν ισχυρίζονται κάτι περισσότερο.
Ο εκτροφέας πρέπει να αποφασίσει λοιπόν ανάμεσα.......στο να κάνει προσπάθεια να καταλάβει για το τί προορίζονταν τα American Staffordshire terrier να είναι, πάντα με βάση το "στάνταρ" της φυλής, ώστε να εκτρέφει τα καλύτερα δείγματα με βάση αυτό...... ή να πάει με το παρόν διεφθαρμένο "τσίρκο" των dog show.
Δυστυχώς το χειρότερο που μπορεί να συμβεί λόγο αυτής της διαφθοράς ενάντια στην πραγματική έννοια ενός dog show είναι το εξής:... Ένας νέος εκτροφέας μπορεί να φέρει στον αγώνα ένα πραγματικά εξαιρετικό δείγμα της φυλής και να μην διακριθεί καθόλου...με αποτέλεσμα να αποθαρρύνει τον εκτροφέα... και να βγάλει εκτός εκτροφής ένα πολύ καλό σκύλο που θα βελτιώσει την ράτσα.
Άρα το "κλειδί" για να διατηρηθεί και να βελτιωθεί το American Staffordshire terrier είναι η ΓΝΏΣΗ!!... πάντα μαζί με την επιθυμία να δημιουργήσουμε ένα πραγματικά άξιο λόγου, έργο!
Οι "Τύποι" των American Staffordshire terrier.
"Αισθάνομαι την ανάγκη να αναφερθώ στους 3 τύπους της ράτσας.Το στάνταρ της φυλής δεν αναφέρεται σε 3 τύπους.
Το στάνταρ δεν επιτρέπει καμία "διαφοροποίηση" από τα απαιτούμενα και τις προδιαγραφές της ράτσας ότι τύπο και να έχεις.. αυτό πρέπει να το καταλάβουμε!!
Άσχετα αν ο σκύλος είναι λίγο περισσότερο "bully" ή περισσότερο "terrier" ..θα πρέπει πάντα να ανταποκρίνεται στο στάνταρ όπως γράφτηκε στο παρελθόν.
....και να θυμάστε πάντα πως ο σκύλος αυτός είναι TERRIER"
---- William F.(Bill) Peterson (Willynwood knl. U.S.A)
...."Ο στόχος δεν είναι να ζήσεις αιώνια.... αλλά να δημιουργήσεις κάτι που θα κρατήσει για πάντα"....
... πολλοί από τους παλαιότερους γνώστες της φυλής λένε πως ένα καλό Αμσταφ σίγουρα πρέπει να έχει τουλάχιστον ένα ή δύο "White Rock" στο pedigree του....
Στην φωτογραφία:
Champion "White Rock Apache"
...Γεννήθηκε το 2009.... συνεχίζει να "ζεί" σε ένα καλύτερο μέρος...
"The Grand old Breed"
Το "μέγεθος"...
Το επίσημο στάνταρ της φυλής, όπως ξεκάθαρα αναφέρει (10 Ιουνίου 1936)...
"Δείνει την εντύπωση ενός πολύ δυνατού σκύλου σε σύγκριση με το μέγεθος, μυώδης αλλά ευκίνητος και με "χάρη".....σε πλήρη αντίληψη του περιβάλλοντος....φουλ ταπεραμεντο,σε εγρήγορση, χαρούμενο και ψυχικά σταθερό"
Ας δούμε λοιπόν ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο.. για το "μέγεθος" από το
"Dog World Magazine May 1962" από τον "Clifford A.Ormsby".....τι λέει ο ίδιος:
"Παραθέτω αυτό το άρθρο με την ελπίδα ότι θα κινήσει το ενδιαφέρον των εκτροφεων Amstaff.Η εμπειρία μου με την φυλή των Αμσταφ χρονολογείται πίσω στο 1930 και είμαι ένας από τους δύο πρωτεργάτες του "Staffordshire Terrier Club of America" STCA
Οι παλαιότεροι γνώστες των Αμσταφ συχνά έλεγαν το εξής..."Είναι εύκολο να δημιουργήσεις ένα καλό μεγάλο Αμσταφ"..σαν αποτέλεσμα αυτού, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα σήμερα, είναι τό μέγεθος. Κάποιοι αδιαφορούν για αυτό λέγοντας ότι και άλλες ράτσες έχουν το ίδιο θέμα, αλλά οι κριτές διαλέγουν για "νικητές στα σόου" τα μεγάλα σε μέγεθος...
"Το να κάνεις θυσίες είναι μεγάλη υποθεση, στο να μπορέσεις να κάνεις καλή και σωστή εκτροφή"
Η "παλιά σχολή" εκτροφεων, υπονοεί επίσης ότι τα "μεγάλα" σε μέγεθος Amstaff ,δεν είναι καθαρόαιμα.
Δεν θελω να επιστρέψω στο προηγούμενο σχόλιο ...αλλά δεν θέλουμε παραλλαγές στον "τύπο" και στο ταπεραμεντο που έκανε τόσο γνωστή την ράτσα μας τα χρόνια που πέρασαν.... παρόλα αυτά όμως, δεν πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι ποτέ με το American Staffordshire terrier ,που δεν δείχνει υγείες... ή που μπορεί να έχει "προγναθισμο" στραβά πόδια και "αδύναμες" πατούσες.
Το "σωστό"..."ιδανικό" μέγεθος Αμσταφ, σύμφωνα με το στάνταρ του Staffordshire Terrier Club of America.. είναι αρκετό σε μέγεθος σκύλος για όλους!
Αυτό είναι το μέγεθος που είναι σωστό και πρέπει να προτιμάται...το μεγαλύτερο σε μέγεθος Amstaff ,δεν μπορεί να κινείται με την "χάρη" και την ευκινησία που είναι τόσο σημαντικά για το Αμσταφ.
Αν θέλουμε η ράτσα να προοδεύσει .. τότε ας προσαρμοστούμε στο στάνταρ της φυλής και να εκτρέφουμε σκύλους που μπορούν να πάρουν τις "μεγάλες" διακρίσεις στα σόου.
Η ράτσα απέκτησε αυτήν την φήμη για το μεγάλο μέγεθος πρόσφατα.... άρα με πολύ δουλειά από το μέρος τών "εκθετών" στα σόου, μπορούμε να κερδίσουμε περισσότερες "δάφνες" για την φυλή μας.....και να ξαναβάλουμε το American Staffordshire terrier εκεί που δικαιωματικά ανοίκει...στην κορυφή."
"Vol 7 ,number 45 Dog World May 1962"
Bree is a spirited and standout font that takes its inspiration from handwriting. It's sure to grab your reader's attention, especially in short paragraphs.
"Τα "διπλά" καταγεγραμμένα σκυλιά (UKC/AKC)"
...Η ιστορία έχει ως εξής... Αμερική 1898, το Pit bull terrier καταχωρήθηκε στα μητρώα του United Kennel club(UKC) με την ονομασία "American Pit bull terrier".
Εκείνη την εποχή η UKC κατέγραφε στους καταλόγους της μόνο το American Pit bull terrier.. σήμερα βέβαια έχει πολλές ακόμα ράτσες.
Το 1913 ιδρύθηκε η "American Dog Breeders Association" (ADBA) ..η οποία μέχρι και σήμερα έχει εγγεγραμμένα στους καταλόγους της, μόνο American Pit bull terrier.
Το 1936 μετά την επιμονή και την αποφασιστικότητα του Bill Brandon, το American Kennel club (AKC) αναγνώρισε το Pit bull υπό την ονομασία "Staffordshire terrier" ... συγκεκριμένα 50 σκύλοι Pit bull αναγνωρίστηκαν από το παλαιότερο κλάμπ σκύλων στην Αμερικήτην AKC,.. με την νέα ονομασία "Staffordshire Terrier".
Για μία μεγάλη χρονική περίοδο το "Staffordshire Club of America" αρχικά μέσο του Bill Brandon , δεχόταν αιτήσεις αναγνώρισης από Pit bull σκύλους.. να καταχωρηθούν ως "Staffordshire terrier"..... άρα όλα τα ορίτζιναλ αρχικά σκυλιά που γίνονται δεκτά τότε από την "AKC" προέρχονται από σκυλιά που είχε στο "στοκ"της η "UKC", δηλαδή Pit bull σκύλους.
Επίσης μεταξύ του 1950 και τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1960 καταγεγραμμένα σκυλιά Pit bull ,μπορούσαν να συμμετάσχουν σε σόου μορφολογίας της AKC μαζί με Staffordshire terriers ...και κατακτούσαν ακόμα και την διάκριση του Πρωταθλητή!!
.... επίσης από τις 18 Φεβρουαρίου του 1960 όταν η AKC άλλαξε τους κανόνες που κράτησαν για 3 χρόνια... καταγεγραμμένα Πιτ Μπουλ σκυλιά μπορούσαν να ζευγαρώνουν με Staffordshire terrier και η γέννα καταγραφόταν στην AKC ως Staffordshire terrier....
....τον Ιανουάριο του 1972 τα Staffordshire terrier έλαβαν την τελική ονομασία τους "American Staffordshire terrier"...
Η ιστορία της φυλής μας είναι σπουδαία.... αλλά και ξεκάθαρη.... είναι ίσως η μοναδική ράτσα που μέσα από τα χρόνια, πέρα από πολλά άλλα... πάλεψε ακόμα και για την τελική ονομασία της...
......για μένα .. αλλά και για τους περισσότερους θα είναι πάντα ...
"The Grand Old Breed".
Τα σκυλιά στα pedigree....και η σημασία της "κατανόησης" του "στάνταρ" μέσα από τα λόγια ενός πολύ σημαντικού εκτροφέα των American Staffordshire terrier.
Bill Peterson "Willynwood Kennel"
"Η συμβολή μου προοριζόταν στο να τονίσω το πόσο σημαντικά είναι τα σκυλιά σε ένα πεντιγκρι , σύμφωνα με το πόσο καλά αντιπροσωπεύουν το "στάνταρ" των Amstaf.
Η γνώση αυτή είναι η βασική προϋπόθεση για την πραγματική επιλογή τών γονέων της γέννας.
Αν λοιπόν κάποιος δεν έχει κατανοήσει το "στάνταρ" και τι αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα της φυλής....δεν θα γίνει ποτέ καλός εκτροφέας.
Αν δεν έχεις δεί ποτέ τα σκυλιά που περιλαμβάνει το πεντιγκρι...δεν μπορείς να έχεις άποψη για την ποιότητα τους.
Για εμένα αυτές οι απλές αλήθειες είναι η ουσία της απαραίτητης βάσης που πρέπει να έχει οποιοσδήποτε επιχειρήσει να κάνει εκτροφή σκύλων.
Πολλά λοιπόν American Staffordshire terrier που χρησιμοποιήθηκαν ευρέως για εκτροφή , αποτυγχάνουν να είναι μέσα στο "στάνταρ" .... και παρόλα αυτά είναι πρωταθλητές και έχουν δώσει μέσα από γέννες και άλλους πρωταθλητές.
Αυτό λοιπόν μας οδήγησε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα....και ποιο είναι αυτό??
.....Η απάντηση είναι απλή.....η επιμονή να νομίζουμε ότι το καλύτερο American Staffordshire terrier είναι αυτό που "κερδίζει" στις εκθέσεις μορφολογίας.... σε αντίθεση με αυτά πού αντιπροσωπεύουν επάξια το "στάνταρ" της φυλής,να μήν παίρνουν καμία διάκριση.
Αυτό λοιπόν είναι το αποτέλεσμα όταν δεν κατανοούμε την φυλή..... όταν δεν ενημερωνόμαστε....και το βασικότερο,όταν δεν σεβόμαστε και δεν ακολουθούμε αυτό που ξεκάθαρα λέει το "στάνταρ" της φυλής τών American Staffordshire terrier."
Bill Peterson.
"Η κατανόηση της κληρονομιάς ....των ριζών ...και της καταγωγής των American Staffordshire terrier είναι το σημαντικότερο κομμάτι για το μέλλον της φυλής....."
Η πραγματική δύναμη κρύβεται στις "ρίζες"... και όχι στα "κλαδιά"....
....ας μείνουμε λοιπόν πιστοί στο "στάνταρ" όπως αυτό γράφτηκε το 1936... είναι ο μόνος τρόπος να κρατήσουμε ανέπαφες τις "ρίζες" της σπουδαιότερης φυλής στον κόσμο...
Multi.Champion "AURELIA PRIME TOUCH"
..9 μηνών στην φωτογραφία
